Die Sach met de Zick ...

Et weed Zick, dat mer et Levve levve.
Ewich doort arn längste.
Et weed vell ze vell Zick domet verlore emmer op de Ohr zo loore.
Meer sin emmer en der Zick, eigal wie lang et duurt.
De Möh vun hück es de jot ahl Zick von üvvermorje.
Et es vell zo fröh zo spät.
Zick es dat Dinge zwesche zwei Zahldääch.
De Zick blevv ston, ho han ich se dutjeschlage.
Alles hät sing Zick, nor et Flühfange nit.
De Zick es an keine Pol jebunge.
Zick, Wedder, Fraue un Jlöck ändern alle Augenbleck.
Ne Pastur darf üvver alles spreche - nur net üvver fuffzehn Minutte.
Met der Arbeit weed de miehste Zick versümp.
Mer muß Zick han för zu levve un och för zu sterve.



... im Historisches Rathaus zu Köln